Zabawa w tapicera

Dziś zabawiłam się w tapicera. Jeszcze w kwietniu chyba, dostałam trzy drewniane stare krzesła z paskudną postrzępioną skórzaną tapicerką. Przez długi czas nie mogłam się zdecydować w jakim kolorze powinna być ta nowa. A to chciałam skórę, taką w ciepłym popielatym beżu, a to znowu coś innego. Jak to ja zresztą :-) Ale w ubiegłą sobotę powzięłam decyzje ostateczną a dziś wcieliłam w czyn. Męża zmolestowałam co by mi wyrzną spód- poszłam na zupełną łatwiznę i zrezygnowałam z taśm i całej profesjonalnej otoczki ;-)

 Moment wywaliłam środki podocinałam materiał, tylko z gąbką miałam problem- nigdzie nie mogłam dostać :-( Ale jak mówią potrzeba matką wynalazków jak się nie ma trzeba wykombinować. Na strychu znalazłam kawał grubej gąbki, takiej do materaca. I cóż, złapałam za nóż na zmianę z nożyczkami, przepołowiłam tego grubasa, docięłam kształt i voila. A obciągnięcie materiałem to już pestka. Koloru nie zmieniałam i nic więcej nie robiłam, na razie chce mieć takie "liźnięte" zębem czasu :-)

A na koniec trochę kulinarnie. Wszyscy wiedzą, że uwielbiam szpinak. Tym razem mnie dopadło szaleństwo pierogowe ze szpinakiem w roli głównej właśnie, choć ruskie też zrobiłam. Farsz jak zwykle. Podsmażony czosnek, mrożony szpinak i po podduszeniu dodałam tym razem ser typu włoskiego- taki z biedrony (feta jest jednak lepsza), odrobinę śmietany i soli i gotowe. A ciasto to jajka, mąka i troszkę mleka. Wyszły przesmaczne. Mój syn opchną ponad 15 sztuk, tak od razu, córki niewiele mniej a ile ja to się 

nie przyznam ;-) 

farsz

lepimy lepimy...

czas na ucztę!

Miłego dnia

grzyby grzyby grzyby.....

Ostatnie trzy niedziele spędziliśmy w lesie. Zbieraliśmy grzyby, szyszki a nawet czarny bez. Z bzu robię sok, na kaszel dla dzieci jest idealny i mega skuteczny.

Nazbierałam też sporo szyszek, wiadomo sezon bożonarodzeniowy czas zacząć i takie zapasy szybko wykorzystam. Mam w planie szyszkowe stroiki, może jakąś choinkę też stworzę. 

Się zobaczy:-)

A to co najbardziej nas jednak zajmowało to grzyby. Największy zbiór mieliśmy pierwszej niedzieli. Dwa pełne kosze. A w koszach, prawdziwki, podgrzybki, zające, koźlarze i kanie.

W moich rodzinnych stronach nikt kani nie zbiera. Tu na Warmii jednak jest bardzo popularna, mąż doskonale się orientuje co jest co i tych kani nazbieraliśmy na porządny obiad.

A jaką pogode mieliśmy. Bajka. Słońce przygrzewało akuratnie, a lekki wiaterek owiewał twarze. Nogi same niosły coraz dalej i dalej w las. Dzieci bez problemu wynajdywały grzybki w suchych liściach, bądź wysokich trawach. A z za lasu nęciła woda. Woda i piękna pogada tak zaczarowały mojego męża, że nie zważając na stopień jej nagrzania o tej porze roku postanowił mimo wszystko wskoczyć w piankę i zrobić brakujące mu 8 kilometrów do tegorocznego rekordu. Jak pomyślał tak zrobił, wszedł do wody i popłyną. Tafla była gładka z góry nadal przygrzewało słoneczko, ale sierpień to sierpień. po dwóch godzinach w wodzie wyszedł jednak zziębnięty i nawet pianka skutecznie nie uchroniła przed chłodem wody. Ale oczy aż się śmiały, bo się udało. Rekord został pobity. To się nazywa pasja :-)

Szczęśliwi i głodni wróciliśmy do domu. Smażone w jajku i bułce kanie z kaszą i buraczkami smakowały wyśmienicie. Pożarliśmy wszystko. Nawet zdjęć nie zrobiłam :-(

A poniżej zdjęcia z grzybobrania i okolicy.

Och jakże się cieszę gdy znajduje takie okazy 

Co robi ta dwójka? Bije się o grzyba! Dorodnego zdrowego koźlarza!!!

Wika ma już dość, noga za nogą człapie do auta 

Co my tu mamy? Dla każdego coś dobrego!

Diabeł ogonem nakrył....

Zapodziałam kabel łączący mój aparat z kompem. Obszukałam cały dom i nigdzie nie mogłam znaleźć,  "diabeł ogonem nakrył"  jak mówi moja znajoma. Trzeba do Antoniego się pomodlić moze się znajdzie. I dziś zupełnie przypadkiem wylazł z szafki, którą naprawdę wydawało mi się, ze porządnie przeszukałam. Cieszę się ogromnie bo raz, że trochę butelek swojej produkcji obfociłam, mnóstwo zdjątek z grzybobrania zrobiłam. Oj działo się działo.

Na pierwszy ogień idą butelki. Robione na zamówienie, miały być tematyczne, trochę retro, trochę w brązach trochę w złocie. Pani Sabinie się podobały, mam nadzieję, że osobie docelowo obdarowanej również. Oto i one

U mnie w domu również nastał czas nalewek. Ta wiśniowa już na wykończeniu, a wiśnie z nalewki akie pyszne, moczone z miesiąc w spirytusie. Cymes, do ciast i tortów będą w sam raz.  Miętówka świeżo przelana też już była degustowana, a winko ze śliwek jeszcze pracuje. W koszyku czeka czarny bez, jabłka i gruszki. Ale to już na inne przetwory, niekoniecznie wina i nalewki.

Miłego weekendu życzę wszystkim do mnie zaglądającym. Buziaki

Kanka

Taką starą kanke odnowiłam. Znalazłam ją w piwnicy u sąsiadów, była przeznaczona do wyrzucenia. Nie pozwoliłam, widzę w niej potencjał. Odmalowałam, w środku potraktowałam sprejem, a w przyszłości jeszcze jakieś suszki włożę, może stroik świąteczny??? Zobaczymy.

Tymczasem miłego dzionka :-)